Testimonials:

Είμαι η Λούση.

1/5/2016 έπεσα και έσπασα το μηριαίο οστό στο δεξί μου πόδι κάτι πολύ απλό όμως δεν είναι έτσι.
Χειρουργήθηκα 4/5/2016 ,6/6/2016, 9/10/2016 με τελική διάγνωση ακρωτηριασμός γιατί μου κατέστρεψαν το μηριαίο οστό.
Δεν είχα πια ένα μεγάλο μέρος του μηριαίου οστού .

Όμως δεν έγινε γιατί με ανέλαβε ο γιατρός μου ο Χριστόφορος Νικολαΐδης και έκανε τα πάντα για μένα.
Τώρα δεν πονάω πια, μπορώ να περπατώ με ΟΛΑ μου τα πόδια, να τρέχω να χοροπηδώ να χαίρομαι όπως όλα τα σκυλάκια και να νοιώθω ασφαλής στα χέρια του.
“Σ΄ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ”
Χριστόφορε, το ήθος σου, η αγάπη και ο σεβασμός σε αυτό που κάνεις σε χαρακτηρίζει ως άνθρωπο και επιστήμονα.
Να είσαι πάντα καλά και να έχεις επιτυχίες.

Γιατί αυτό που έκανες στην Λούση μας είναι ΜΙΑ μεγάλη επιτυχία .

Με εκτίμηση.
Π. Θεοδωρίδου
read more

Ο Ράλφι είναι ένα αεικίνητο μαλτεζάκι. Το 2009 αντιληφθήκαμε οτι δυστυχώς είχε πρόβλημα στα πόδια του. Σε κάθε πήδημα έβγαιναν οι επιγονατίδες των πίσω ποδιών. Μετά απο πολύ ψάξιμο, διάφορες τεχνικές που ακούσαμε καταλήξαμε στον κύριο Βλαχόπουλο, τον οποίο μας τον σύστησαν και συνάδελφοι του.

Το 2009 λοιπόν προχωρήσαμε στην εγχείρηση και των 2 ποδιών.Έχουνε περάσει 4 χρόνια και δεν έχουμε αντιμετωπίσει καμία ενόχληση απο τότε. Συνεχίζουμε άφοβα τα άλματα και τα πηδηματάκια μας.

Ε. Βλαντή
read more

Eίμαστε η Αφροδίτη και ο Γιάννης.. πριν ένα χρόνο υιοθετήσαμε ένα αδέσποτο ημίαιμο κουτάβι,τον Marley. Ο Marley χτυπήθηκε από διερχόμενο λεωφορείο. Τον μεταφέραμε απευθείας σε νοσοκομείο ζώων όπου ευτυχώς διαπιστώθηκε πως δεν έχει εσωτερική αιμορραγία. Αφού πέρασαν οι κρίσιμες (ατελείωτες) 24 πρώτες ώρες, μας ενημέρωσαν πως ο Marley υπέστη πολύ σοβαρό κάταγμα της σπονδυλικής στήλης και εξάρθρωση του πίσω δεξιού ισχίου,εννοώντας πως υπήρχαν πιθανότητες να μην περπατήσει ξανά.

Από εκείνη τη στιγμή ξεκινήσαμε τα τηλέφωνα γιατί έπρεπε μέσα σε λίγες ώρες να βρούμε γιατρό που θα αναλάμβανε το χειρουργείο. Μιλώντας με αρκετούς γιατρούς και ενώ παράλληλα “βομβαρδιζόμασταν” από εμπειρίες και απόψεις του περιβάλλοντός μας, η ώρα περνούσε κι εμείς μπερδευόμασταν όλο και περισσότερο. Το μόνο που γνωρίζαμε ήταν ότι το κάταγμα της σπονδυλικής στήλης ήταν σπάνιο και το ρίσκο της επέμβασης πολύ μεγάλο, Αποφασίσαμε να εμπιστευτούμε τον κο Βλαχόπουλο ακούγοντας την καρδιά μας, όπως μας είχε συμβουλέψει ο ίδιος σε ένα από τα “αγχωμένα” τηλεφωνήματά μας.

Έτσι λοιπόν,μετά από 2 μήνες αγωνίας και τρία χειρουργεία,ο Marley έβαλε το λουράκι του, κατέβηκε τις σκάλες και βγήκε την βόλτα του…

ΥΓ. Ο Marley κι εμείς ευχαριστούμε θερμά τον κο Βλαχόπουλο για την αξιοθαύμαστη δουλεία που κάνει, καθώς επίσης την Ιωάννα και τη Ναυσικά για την πολύτιμη βοήθειά τους.

Αφροδίτη και Γιάννης
read more

Ασχολουμαι με αδέσποτους σκύλους και γάτες τα τελευταία 15 χρόνια.

Την κλινικη την γνώρισα όταν χρειάστηκε να χειρουργηθεί ένας αδέσποτος σκύλος από την περιοχή της Δραπετσώνας, ο οποίος είχε κατάγματα και στα τέσσερα πόδια όμως το ένα έπρεπε να ακρωτηριαστεί ώστε να μπορέσει να περπατήσει. Η διαγνωση από άλλες κλινικές ήταν πως “δεν γίνεται τίποτα για τον σκύλο αυτό”. Ο Justice ήταν το πρώτο περιστατικό που με έφερε σε επαφή με την κλινική του κυριου Βλαχόπουλου. Έκτοτε χρειάστηκα πολλές φορές την πολύτιμη βοήθεια του και των συνεργατών του, όμως το υψηλό κόστος με δυσκόλεψε σε κάποιες από αυτές.

Όταν επισκέφθηκα και άλλες κλινικές για περιστατικά τα οποία δεν μπορούσα να πληρώσω, διαπίστωσα πως η προσοχή που δίνεται στα ζώα στην κλινική αυτή είναι όμοια με κλινικής ανθρώπων, ενώ παράλληλα ήμουν πάντα σίγουρη ότι το ζώο που θα αναλάβουν θα ακολουθήσει την ακριβή πορεία της αρχικής διάγνωσης. Πολλές ήταν οι φορές που μετά από χρόνια δεν βλέπαμε καμία διαφορά ανάμεσα σε χειρουργημένο άκρο κάποιου ζώου και τα υπόλοιπα.

Το βασικότερο όμως είναι ότι όταν έχω ένα δύσκολο περιστατικό, θέλω να είμαι σίγουρη πως το ζώο δεν θα ταλαιπωρηθεί άλλο, θα έχει την απόλυτη προσοχή του γιατρού του, ενώ η διάγνωση που γίνεται για κάθε ζώο είναι πάντοτε ακριβής χωρίς να χρειαστεί δεύτερη γνώμη, νέο χειρουργείο ή επίσκεψη σε άλλες κλινικές, κάτι που εκ των υστέρων ανέβαζει έτσι και αλλιώς το κόστος σε αντίστοιχες περιπτώσεις.

Σήμερα, προτείνω την κλινική ανεπιφύλακτα, ειδικότερα σε πάρα πολύ δύσκολα περιστατικά και όταν δεν μπορεί να εντοπιστεί το πρόβλημα, ενώ ο ιδιοκτήτης του ζώου μπορεί να ταλαιπωρείται μήνες ή και χρόνια μέχρι να βρει τη λύση στο πρόβλημα του.
read more

Ξαφνικα ο σκυλακος μας ο Doggy παρελυσε. Μετα την Μαγνητικη, βρεθηκε πως ειχε μετατοπιση μεσοσπονδύλιου δισκου σε πολυ ασχημο σημειο στον αυχένα, και οπως μας ειπαν, η εγχειρηση ηταν η μονη λυση με αβεβαια αποτελεσματα.

Αμεσως κινητοποιηθηκαμε και απευθυνθηκαμε στον κο Βλαχοπουλο. Αρχικα, η αντιμετωπηση ολων των συνεργατων του, με εξεπληξε παρα πολυ ευχαριστα. Δεδομενου του υπερεπειγοντος, μας ειδε αμεσα. Οταν εξετασε τον σκυλο, μας εξηγησε ακριβως την κατασταση του, και τον τροπο αντιμετωπισης της. Δεν ηταν ιδιαιτερα παρηγορητικος, αλλα ηταν σιγουρος για το τι θα εκανε και για τα πιθανα αποτελεσματα.

Αμεσως κερδισε την εμπιστοσυνη μου και αφου συζητησαμε ολα τα ενδεχομενα, η εγχειριση εγινε παρα το ό,τι ήταν αργία και με ολη την ομαδα του να δινει τον καλυτερο της εαυτο στις περιπου 6 ωρες αγωνιας μου. Μετα περασαν 14 μερες αναμονης , και οπως ειχε προβλεψει ο γιατρος, ο Doggy σηκωθηκε μονος του.

Τωρα, 20 μερες μετα την εγχειρηση, ο Doggy περπαταει ικανοποιητικα, αυτοεξυπηρετειται, και ειναι ενα ευτυχισμενο σκυλακι , που με ακολουθει παντου στο σπιτι και στον κηπο και ελπιζουμε συντομα να κανει και την πρωτη του κανονικη βολτα!

Θεωρω οτι ολα αυτα τα οφειλουμε στον κο Βλαχοπουλο. Ειναι σοβαρος, σωστος στην διαγνωση του, με αψογη συμπεριφορα στον κηδεμονα και με αγαπη στον σκυλο, δεν κουραζεται να εξηγει την εκαστοτε διαδικασια η θεραπεια, και τα αποτελεσματα της δουλειας του ειναι εξαιρετικα.

Επισης, η φροντιδα του μετα την εγχειρηση υπηρξε συνεχης και με πολυ μεγαλο ενδιαφερον για την γενικοτερη κατασταση του ζωου. Ειναι μεγαλη τυχη για μας που θελουμε το καλυτερο για τα ζωα μας, να εχουμε εναν τετοιο γιατρο και τους συνεργατες του, σε περιπτωσεις αναγκης.

Ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε ολους, απο τον Doggy, που του ξαναδόθηκε η ευκαιρια να περπατησει, και απο ολους εμας, που τον απολαμβανουμε παλι.

Και βεβαια απο μενα προσωπικα,

Μαρια Κοκκινακη
read more

Ενάμιση χρόνο πριν κανείς δεν πίστευε ότι η μικρή γκριφονίτσα θα είναι ξανά σε θέση να περπατήσει!

Η Μάγια βρέθηκε σ’ ένα χωριό της Άρτας, χτυπημένη από αυτοκίνητο και έγκυος, παράλυτη στα πίσω πόδια να σέρνεται πολλές ημέρες μόνη και αβοήθητη ψάχνοντας τροφή και νερό για να μπορέσει να επιζήσει Η γνώμη όλων ήταν ότι δεν θα μπορέσει ποτέ ξανά να περπατήσει και η μόνη λύση που έδιναν ήταν η ευθανασία της μικρής Μάγιας.

Οι εθελοντές που την βρήκαν εκεί όμως έβλεπαν ότι η μικρή ήθελε πολύ να ζήσει κι έτσι επικοινώνησαν με τον κύριο Βλαχόπουλο στην Αθήνα ο οποίος δέχτηκε να την χειρουργήσει πιστεύοντας ότι η Μάγια θα μπορέσει να περπατήσει ξανά. Κι έτσι κι έγινε! Μετά από τέσσερα χειρουργεία η Μάγια μπορεί πάλι να περπατάει και να τρέχει! Το ότι ζουν η Μάγια και ο γιος της ο Φέλιξ το οφείλουν αποκλειστικά στον κύριο Βλαχόπουλο.

Η Μάγια, ο Φέλιξ κι όλοι εμείς που φροντίζουμε την Μάγια ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κύριο Βλαχόπουλο που έδωσε στη Μάγια την δυνατότητα να ζήσει και να περπατήσει ξανά. Επίσης θέλουμε να ευχαριστήσουμε μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας όλους τους βοηθούς του κυρίου Βλαχόπουλου για την βοήθειά τους.
read more

O Σεζάν, (ένα τέως αδέσποτο κυνηγόσκυλο) ταλαιπωρήθηκε πολύ καιρό και με διάφορες θεραπείες μέχρι που έφτασε τελικά να μην πατάει καθόλου το πίσω του πόδι λόγο χρόνιας ρήξης πρόσθιου χιαστού, μηνίσκου και οστεοαρθρίτιδας. Όταν οδηγηθήκαμε στον κο Βλαχόπουλο ήταν η τελευταία μας ελπίδα, αφού κανένας άλλος γιατρός δεν αναλάμβανε το χειρουργείο του σκύλου

Και ευχαριστούμε την καλή μας τύχη που μας γνώρισε τον κο Βλαχόπουλο. Αν δεν ήταν αυτός, ο Σεζαν θα πονούσε μέχρι σήμερα και το πόδι του θα είχε αχρηστευθεί εντελώς. Ανέλαβε ένα δύσκολο πολύωρο χειρουργείο, και σήμερα 1,5 μήνα μετά ο σκύλος περπατάει και στα 4 πόδια του! Ευχόμαστε για το καλό των ζώων ο κος Βλαχόπουλος να είναι πάντα γερός και γεμάτος έμπνευση και δημιουργικότητα. Γιατί τα χειρουργεία του είναι έργα τέχνης!
read more

Ονομάζομαι Σπορίδη Λ. και έχω ένα ημίαιμο σκύλο, τη Στίλβη, που διανύει το 15ο έτος της ηλικίας της. Το καλοκαίρι του ́11 πηγαινοερχόμουν Γιάννενα-Αθήνα και κάθε φορά που γυρνούσα παρατηρούσα στη Στίλβη και κάποιο πρόβλημα. Έγλειφε έντονα το αριστερό μπροστινό πόδι, όταν καθόταν στα πίσω πόδια δυσκολευόταν να σηκωθεί και ειδικά στα πλακάκια άνοιγαν τα μπροστινά της ποδαράκια με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να σηκωθεί.

Την πήγα πολλές φορές σε κτηνιάτρους μέχρι που φτάσαμε να κάνουμε μαγνητική, η οποία έδειξε μηνιγγίωμα στον αυχένα. Από τη λέξη κατάλαβα ό,τι πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό.

Στη ερώτηση “τί κάνουμε” μου πρότειναν σαν μοναδική λύση τον κο Βλαχόπουλο, ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να μου δώσει λύση. Ο κος Βλαχόπουλος πρότεινε επέμβαση λεπτή, σοβαρή, με τους γνωστούς κινδύνους, μια και η Στίλβη ήταν 13 ετών. Δέχθηκα την πρόταση, έγινε η επέμβαση, η οποία κράτησε 7,5 ώρες. Είχε να κάνει με το νωτιαίο μυελό.

Το μηνιγγίωμα τον πίεζε προς τα δεξιά και τα κινητικά προβλήματα ήταν αρκετά και σοβαρά. Με ενημέρωσε ο κος Βλαχόπουλος ό,τι μπορεί να ξαναγίνει, γιατί και η βιοψία έδειξε μηνιγγίωμα κακόηθες, αλλά κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το χρόνο. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, υπάρχουν κάποια κινητικά προβλήματα, δεν μπορεί να επανέλθει πλήρως, περπατάει, κινείται, χαίρεται, τρώει και μου αρκεί.

Αυτό που ξέρω είναι ό,τι ο κος Βλαχόπουλος είναι σοβαρός επιστήμονας, πρωτοπόρος, το παλεύει και πάνω απ’όλα είναι άνθρωπος. Τον ευχαριστώ πολύ από καρδιάς γιατί μου χάρισε τη Στίλβη μια και μάκρυνε τη ζωή της. Ειλικρινά να είναι πάντα καλά.
read more

Η γλυκιά και πολυηαγαπημένη μας Τεκίλα, μίνι-ντάσχουντ (dachshundrauhhaar), λίγες μέρες αφότου έκλεισε τα έξι της χρόνια τον περασμένο Φεβρουάριο, άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα που έμοιαζαν με έντονο πόνο στην πλάτη, έκλαιγε και αρνούνταν να περπατήσει.

Επειδή είχαμε ακούσει απο την πρώτη στιγμή που την αποκτήσαμε κουτάβι, για τα προβλήματα πλάτης και ενδεχόμενης παράλυσης που εμφανίζει η συγκεκριμένη ράτσα, κινητοποιηθήκαμε άμεσα. Καθώς όμως τα πρώτα συμπτώματα εμφανίστηκαν Σαββατοκύριακο, η μόνη διαθέσιμη λύση ήταν κάποια διανυκτερεύουσα κλινική, η οποία για κακή μας τύχη μας έδωσε λάθος διάγνωση, παρόλο που απο την πλευρά μας προσπαθήσαμε να «κατευθύνουμε» τον κτηνίατρο, εκφράζοντας τους φόβους μας για το ενδεχόμενο πρόβλημα.

Χάσαμε έτσι πολύτιμο χρόνο, όταν όμως είδαμε πως παρά τις σχετικές διαβεβαιώσεις, ο πόνος δεν υποχωρούσε, αλλά αντίθετα εντείνονταν και η Τεκιλίτσα προτιμούσε να είναι ακινητοποιημένη για να μην υποφέρει, την πήγαμε σε άλλο κτηνίατρο, ο οποίος και επιβεβαίωσε τις προβλέψεις μας. Έντονη προβολή μεσοσπονδύλιου δίσκου: της χορηγήσαμε κορτιζόνη για λίγες μέρες χωρίς κανένα αποτέλεσμα, αλλά αντίθετα σταδιακή επιδείνωση της κατάστασης της.

H μαγνητική βεβαίωσε την αρχική διάγνωση αλλά και την σοβαρότητα της κατάστασης. Πάνω στον πανικό μου –που τώρα που έχει μεσολαβήσει ικανό χρονικό διάστημα, μπορώ να βεβαιώσω πως δεν είναι σίγουρα ο καλύτερος σύμβουλος- έτρεξα στον πρώτο χειρούργο που μου πρότειναν, δίχως να κάνω την σχετική, αναγκαία έρευνα.

Ακολούθησαν δύο χειρουργικές επεμβάσεις –μέσα σε διάστημα μόλις δύο εβδομάδων- δίχως καμιά βελτίωση του σκύλου, στη δεύτερη μάλιστα, αμέσως μετά το χειρουργείο η Τεκίλα εμφάνισε έλκη σε όλο το κορμί της (πολύ πιθανώς από αλλεργία σε κάποιο φάρμακο που σίγουρα μπορούσε να είχε προβλεφθεί). Ο κτηνίατρος μας πρότεινε και τρίτη επέμβαση (λέγοντας μας μάλιστα πως μπορούσαμε να φθάσουμε τελικά και στις δέκα (!!!!).

Τότε θυμήθηκα πως μου είχαν αναφέρει ως την καλύτερη περίπτωση, αυτή του κ. Στέργιου Βλαχόπουλου, γεγονός που επιβεβαιώθηκε και από τις μαρτυρίες στο διαδίκτυο. Η πρώτη επίσκεψη με την Τεκίλα στην κλινική, με άφησε με τις καλύτερες εντυπώσεις. Ο γιατρός, με τον απαραίτητο επαγγελματισμό μου εξήγησε την σοβαρότητα της κατάστασης και αρχικά ήταν αρκετά επιφυλακτικός στο να την χειρουργήσει (κάτι που εκ των υστέρων κατανόησα πλήρως, καθώς δεν γνώριζε τι ακριβώς είχε προηγηθεί στις εγχειρήσεις που είχαν γίνει και ο σκύλος ήταν ήδη ιδιαίτερα ταλαιπωρημένος).

Ευτυχώς, τελικά ανέλαβε την περίπτωση, τονίζοντας μου ωστόσο πάντοτε –κάτι που εκτίμησα ιδιαίτερα- όλες τις πιθανές εξελίξεις, ακόμη και τις χειρότερες.

Η Τεκίλα έκανε τον απαραίτητο προεγχειρητικό έλεγχο –σε μια σύχρονη κλινική, με όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές. Η επέμβαση ήταν δύσκολη, όταν όμως πήγα να την πάρω, ο γιατρός ήταν συγκρατημένα αισιόδοξος και μου εξήγησε αναλυτικά σε τι ακριβώς ενέργειες προχώρησε στη διάρκεια της επέμβασης.

Οι δύο πρώτες μέρες της ανάρρωσης ήταν αρκετά δύσκολες και επώδυνες και είχα πάντοτε στο μυαλό μου ότι το ένα ποδαράκι της μικρής μπορεί τελικά να παραμείνει με ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο πρόβλημα.

Ωστόσο ευτυχώς, τα πράγματα εξελίχθηκαν σύμφωνα με την θετική πρόβλεψη του κ. Βλαχόπουλου. Η βελτίωση ήταν σχετικά αργή, αλλά θεαματική.

Σήμερα, εννέα μήνες μετά, η Τεκίλα είναι ένας ευτυχισμένος σκυλάκος που μας κάνει και εμάς ευτυχισμένους με την τρυφερό της χαρακτήρα. Παρουσιάζει ένα ελάχιστο πρόβλημα στο δεξί της πόδι, που όμως δεν εμποδίζει σε τίποτε την ποιότητα της ζωής της, κάτι που ήταν και εξαρχής το ζητούμενο όπως μου είχε εξηγήσει και ο γιατρός.

Είμαι και θα είμαι ευγνώμων στον κ. Βλαχόπουλο, έναν εξαιρετικό επιστήμονα με την απαιτούμενη εξειδίκευση και ευσυνειδησία και τον ευχαριστώ για ακόμη μια φορά από καρδιάς για την ευτυχία και την ευκαιρία που μας έδωσε να εξακολουθήσουμε να έχουμε –για πολλά χρόνια ακόμη ελπίζουμε- την Τεκιλίτσα στη ζωή μας!!!
read more

” Στις αρχές του 2016 η Λία, ντομπερμαν εξαιρετικού χαρακτήρα, λίγο πριν κλείσει το 9ο έτος ζωής, διαγνώστηκε με καρκίνο στην σπονδυλική στήλη. Προοδευτικά το σκυλί παρέλυε. Ηδη δεν κουνούσε τα πίσω άκρα, σέρνονταν κ δεν μπορούσε να ικανοποιησει βασικές ανάγκες. Εκτός από τον κ. Βλαχόπουλο, όλοι οι έγκριτοι ιατροί στην Αττική με τους οποίους ήθλαμε σε επαφή, καθώς και ένα ερευνητικό κέντρο μας είπαν να προχωρίσουμε σε ευθανασία.

Μόνον ο κ. Βλαχόπουλος με ειληκρίνεια, αμεσότητα και ευσυνειδησία συζήτησε μαζί μας την πιθανότητα επέμβασης την οποία και ανέλαβε. Η δύσκολη επιστημονικά και τεχνικά επέμβαση όχι μόνο στέφτηκε με επιτυχία, αλλά πρακτικά έδωσε την δυνατότητα στο σκυλί μας να ζήσει μία δευτερη ζωή. Η Λία στάθηκε στα πόδια της και ξαναπερπάτησε. Η οικογένειά μας χρωστάει ευγνωμοσύνη στο θάρρος του κ. Βλαχόπουλου.

Νικόλαος Ντόμπρεφ, δημόσιος λειτουργός
nikolaosdobrev@hotmail.com
Στην διάθεσή σας για κάθε πληροφορία”

Ευχαριστώ
Με εκτίμηση,
Ν. Ντόμπρεφ.
read more