Ονομάζομαι Σπορίδη Λ. και έχω ένα ημίαιμο σκύλο, τη Στίλβη, που διανύει το 15ο έτος της ηλικίας της. Το καλοκαίρι του ́11 πηγαινοερχόμουν Γιάννενα-Αθήνα και κάθε φορά που γυρνούσα παρατηρούσα στη Στίλβη και κάποιο πρόβλημα. Έγλειφε έντονα το αριστερό μπροστινό πόδι, όταν καθόταν στα πίσω πόδια δυσκολευόταν να σηκωθεί και ειδικά στα πλακάκια άνοιγαν τα μπροστινά της ποδαράκια με αποτέλεσμα να δυσκολεύεται να σηκωθεί.
Την πήγα πολλές φορές σε κτηνιάτρους μέχρι που φτάσαμε να κάνουμε μαγνητική, η οποία έδειξε μηνιγγίωμα στον αυχένα. Από τη λέξη κατάλαβα ό,τι πρόκειται για κάτι πολύ σοβαρό.
Στη ερώτηση “τί κάνουμε” μου πρότειναν σαν μοναδική λύση τον κο Βλαχόπουλο, ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να μου δώσει λύση. Ο κος Βλαχόπουλος πρότεινε επέμβαση λεπτή, σοβαρή, με τους γνωστούς κινδύνους, μια και η Στίλβη ήταν 13 ετών. Δέχθηκα την πρόταση, έγινε η επέμβαση, η οποία κράτησε 7,5 ώρες. Είχε να κάνει με το νωτιαίο μυελό.
Το μηνιγγίωμα τον πίεζε προς τα δεξιά και τα κινητικά προβλήματα ήταν αρκετά και σοβαρά. Με ενημέρωσε ο κος Βλαχόπουλος ό,τι μπορεί να ξαναγίνει, γιατί και η βιοψία έδειξε μηνιγγίωμα κακόηθες, αλλά κανείς δεν μπορεί να προσδιορίσει το χρόνο. Δεν ξέρω πόσο θα κρατήσει, υπάρχουν κάποια κινητικά προβλήματα, δεν μπορεί να επανέλθει πλήρως, περπατάει, κινείται, χαίρεται, τρώει και μου αρκεί.
Αυτό που ξέρω είναι ό,τι ο κος Βλαχόπουλος είναι σοβαρός επιστήμονας, πρωτοπόρος, το παλεύει και πάνω απ’όλα είναι άνθρωπος. Τον ευχαριστώ πολύ από καρδιάς γιατί μου χάρισε τη Στίλβη μια και μάκρυνε τη ζωή της. Ειλικρινά να είναι πάντα καλά.