Ο όρος οπίσθια αυχενική σπονδυλομυελοπάθεια (OAΣ) αναφέρεται σε διάφορες παθήσεις της αυχενικής μοίρας του σκύλου.

Συχνότερα προσβάλλει τα Doberman Pinscher και τα Great Dane αλλά και άλλες φυλές μεταξύ των οποίων Dalmatian, Bullmastiff, Weimaraner, Boxer, St Bernard, New Foundland κ.α.

Η πάθηση αυτή παρουσιάζεται με διάφορες μορφές, ανάλογα με τη φυλή και την ηλικία, από απλή χρόνια εκφυλιστική δισκοπάθεια έως σημαντικού βαθμού σπονδυλολίσθηση (Eικόνα 1) ή παραμόρφωση των σπονδυλικών σωμάτων.

Εικόνα 1
Μεγάλου βαθμού παρεκτόπιση του 7ου αυχενικού σπονδύλου

Έτσι για παράδειγμα, τα Doberman Pinscher εμφανίζουν συνήθως μορφές όπως η χρόνια δισκοπάθεια,η κακή άρθρωση των σπονδύλων και η σπονδυλολίσθηση  που τα προσβάλλει στη μέση ή στη μεγαλύτερη ηλικία, ενώ τα great dane προσβάλλονται συχνά σε μικρή ηλικία (μικρότερη των δύο ετών) με τη μορφή της παραμόρφωσης του σώματος των σπονδύλων και των αρθρικών αποφύσεων.

Έχει μεγάλη σημασία η ακριβής διάγνωση του είδους της OAΣ διότι η θεραπεία και κατά συνέπεια η επιτυχία της εξαρτάται απόλυτα από αυτή.

Η διάγνωση γίνεται με εξειδικευμένες απεικονιστικές μεθόδους όπως η μυελογραφία και η μαγνητική τομογραφία. Έχει πολύ μεγάλη σημασία οι εξετάσεις αυτές να γίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να διαφοροποιηθεί η δυναμική από τη στατική μορφή της ΟΑΣ. (Εικόνες 2α και 2β).

Εικόνα 2α
Εικόνα 2β
Μυελογράφημα σκύλου με χαρακτηριστική περίπτωση δυναμικής μορφής wobbler πριν (αριστερά) και μετά από έλξη (δεξιά)

Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με το σημείο του αυχένα που προσβάλλεται, τη μορφή και τη βαρύτητα της πάθησης.

Σε γενικές γραμμές παρουσιάζεται αταξικό βάδισμα που συνήθως είναι χειρότερο στα πίσω άκρα και συχνά εμφανίζεται υπομετρία (μικρά βήματα) στα πρόσθια άκρα και υπερμετρία (μεγάλα βήματα) στα οπίσθια (ασύνδετη βάδιση – disconnected gate).

Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα επιδεινώνονται σταδιακά εντός εβδομάδων ή και μηνών και μπορούν να φτάσουν σε παράλυση.

Θεραπεία

Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει τον αυστηρό περιορισμό άσκησης για ένα μήνα, τη χορήγηση αναλγητικών – αντιφλεγμονωδών φαρμάκων συνήθως στεροειδών (κορτιζόνη) και πιθανά τοποθέτηση ειδικού κολάρου αυχένα.

Η χειρουργική θεραπεία ενδείκνυται συνήθως όταν αποτυγχάνει η συντηρητική ή όταν τα συμπτώματα είναι βαριά.

Υπάρχουν διαφορετικές τεχνικές ανάλογα με τη μορφή της πάθησης. Έτσι για παράδειγμα, σε περίπτωση χρόνιας δισκοπάθειας ή υπερτροφίας του επιμήκη συνδέσμου ενδείκνυται η κοιλιακή αποσυμπίεση (Eικόνα 3).

Εικόνα 3
Διεγχειρητική εικόνα κοιλιακής αποσυμπίεσης του νωτιαίου μυελού

Σε δυναμικού τύπου συμπίεση του νωτιαίου μυελού χρησιμοποιούνται μέθοδοι απόσπασης και σταθεροποίησης των σπονδύλων (σπονδυλόδεση) (Εικόνα 4), ενώ σε περίπτωση ραχιαίας πίεσης του νωτιαίου μυελού η ραχιαία πεταλεκτομή με ή χωρίς σταθεροποίηση αποτελεί τη λύση.

 

Εικόνα 4
Απόσπαση και Σταθεροποίηση με οστικό τσιμέντο και ορθοπαιδικές βίδες

Στη κλινική μας σε ορισμένα “ιδιαίτερα” περιστατικά εφαρμόζουμε πρωτοποριακές μεθόδους με υλικά που χρησιμοποιούνται στη νευροχειρουργική του ανθρώπου (εικόνα 5 και 6).

 

Εικόνα 5
Ακτινογράφημα αντιμετώπισης Wobbler με κλωβό τιτανίου και ειδική προααρμοσμένη αυτοκλειδούμενη πλάκα τιτανίου που χρησιμοποιούνται
στην ανθρώπινη νευροχειρουργική.
Εικόνα 6
Διεγχειρητική εικόνα εφαρμογής της ειδικής πλάκας σπονδυλοδεσίας

Με αυτές τις νέες τεχνικές όχι μόνο θεραπεύονται περιστατικά που μέχρι πρόσφατα ήταν αδύνατο να αντιμετωπιστούν αλλά επιτυγχάνεται και ταχύτερη ανάρρωση.